Melek mi Şeytan mı? :)

Annemin iş seyahati sebebiyle hain babam beni anneanneme sepetledi.. burnunda tütmüşüm annemin oralarda, rüyalarına girmişim.. dönüşte bol bol hasret giderdik.. anneannemde koltuğun üstünde böyle kibar kibar oturuyordum... annem bayılıyor bu küçük hanım hallerime.. bu halimi fotoğraflamak istedi ama bu tek pozla yetinmek zorunda kaldı..



.. benim hanımlığım da bu kadar sürer zaten.. bi' sonraki pozda kendimi ele verdim..

Toplu Harekat :)

Zannediyorum büyüdükçe gözü dönmüş şekilde ve hayatın anlamı oymuşçana gerçekleştirdiğim yemek yeme eylemi yerini oyun oynamayla paylaşmaya ikna olacak.. özellikle bir süredir, tenis topum ve ben pek ayrılmıyoruz.. top atma ve getirme oyununu alın terimle hayatımızın her alanına dahil etmeyi başarmış durumdayım.. annem mutfakta yemek yaparken mutfak kapısını kale yapıp oynuyoruz.. dikkatinizi çekerim bu sırada hazırlanan yemekleri gözüm görmüyor bile..

bi' de bu aralar inanılmaz derecede ayaklarımı kullanmaya başladım.. topu ayaklarımla istediğim yere doğru itiyorum.. o da ayağıyla ben kapı kirişindeyken topu geçirmeye çalışıyor.. çoğu zaman yakalıyorum, bazen de koridor boyunca topun peşinden koşturup oyuna geri dönüyorum..

sahildeki oyun eşim ise babam.. onun attığı toplar çok daha uzağa gittiği için hem daha çok eğleniyorum hem de bu bahaneyle koşup kendimi denize atabiliyorum. :) sonuç mu? sonuç yandan sarkan koca bi' dil!

Rehavet..

Bayramda ailemize sinen rehavet hali yeni yıla ramak kalmasını fırsat bilerek evimizi terketmek bilmedi :) ama sanmayın ki bu rehavet miskin miskin evde oturttu bizi, aksine annemin ayakları yara olana kadar sokaklarda koşup eğlenildi... sahil yolu bi' gün caddebostana, bi' gün bostancıya kadar her gün arşınlandı.. bostancı istikameti sonunda annemler balık ekmekleri hüpletirken ben de ekmeksiz balığımı afiyetle yedim.. balıkçı ben yiyeceğim diye balığı ısıtmadan verince kızdık :) sonra balıkçının anlamaz gözlerle biraz ısıttığı balık gelince afiyetle yedik.. annemin ayaklarına kara sular indiyse de hepimizin keyfi son derece yerindeydi... anlayacağınız bizimkisi blog rehaveti..