Milu babamın çok sevdiği arkadaşları Mehmet ve onun tatlı eşi Nazlı'nın köpeği.. Milu benim kadar şanslı bi' köpek değil, hayatının bi' kısmını sokaklarda geçirmiş.. o dönemde neler yaşadığını çok bilmiyoruz, ama bu onu biraz hırçın bi' köpiş yapmış.. aslında o da tüm köpişler gibi sadece sevgi istiyor..
ilk başlarda beni çok sıcak karşıladığını söyleyemem.. annemin ekseninde -evet, fiziksel olarak annemin ekseninde- gerçekleşen bi'kovalamacayla oldu ilk tanışmamız.. annemin yüreği ağzına geldi.. ama sonra yavaş yavaş alıştı bana.. tabi onun alanına fazla yaklaşmamam şartıyla.. biraz tedirgin bi' gün oldu.. ama yeni bi' arkadaş daha edinmiş oldum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder